Sunday, March 31, 2019

පියාපත් ලැබී 29

" පියාපත් ලැබී " තවත් දිගහැරුමක් .  ඔන්න කලින් කියවන්න බැරිවුණු කෙනෙකුට මෙතන ක්ලික් කරලා පහුගිය මතකය අලුත් කරගෙන එන්න පුළුවන් . කියවන්න " පියාපත් ලැබී " දැන් එතැන් සිට සහෲද ඔබ හමුවට 



෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴


. . . ව්සිනමවෙනි කොටස . . .



පාරමී තේකත් රැගෙන නාරදගේ කාමරය දෙසට ගියාය . එකවර කාමරයට පිවිසිය නොහැක . කෝකටත් තට්ටුකරලා යනවා . පාරමී දෙවරක් දොරට තට්ටු කළාය . කෝ සද්දයක් නෑ නේ . ඉන්පසු දොර සෙමෙන් විවර කර කාමරය තුළට ගියාය . දෙ යි ය නේ . . පවු , තාම හොදටම නිදි . පාරමී නාරද දෙස බලා සිටියාය . ඔහු තමා දුන් සරම ඇද උඩට මුකුත් නැතිව නිදා සිටියි .

පාරමීගේ සිතට මහත් ආදරයක් , ලෝබකමක් දැණුනි . ඒත් තමාට එවන් සතුටකට හිමිකම් කීමට තවමත් වරම් ලැබී නැත . ඕ සිතුවාය . නාරද අනෙක් පැත්තට පෙරලෙත්දී නාරදගේ  හිස අසල තිබී ෆෝන් එක බිමට වැටෙන්න ගියේය . පාරමී සැනෙකින් එය වැටෙන්න නොදී තම අතට ගත්තාය .

' දෙයියනේ ' මේ මම නේද . සෙටි එකේ නිදාසිටින ඉරියවුවෙන් ඡායාරූපයක් තිරය මත සටහන්ව ඇත .  අනේ ඇගිල්ලත් උරනවා . පාරමීට ලැජ්ජාවක් දැණුනි . මෙයා මේ ෆොටෝ එක තියාගෙන මොනවද අප්පා කරන්නේ . ස් ස් ස් . .  ඇගත් ඇරිලා . දුහුල් නයිට් ඩ්‍ර්ස් එකට ලාවට සේරම පේනවා . පාරමී ෆොටෝ එක මත ඩිලීට් බටන් එක එබුවාය . ඒත් ඇයි මම එහෙම කරන්නේ . පාරමී ඩිලීට් කන්ෆර්ම් නොකර කල්පනා කළාය . ඇය යලිත් ඒ පින්තූරය එලෙසටම තිබෙන්න හරින්න සිතුවාය . යලිත් එදෙස බැලූ පාරමී සෙමෙන් ෆෝන් එක ඇදේ පසෙකින් තැබුවාය .

" නාරද . .  නාරද . . " පාරමී සෙමෙන් ඔහුට කතා කළාය . දෑස් හැර බැලූ නාරදට තමන් ඉන්නේ කොහේදැයි එකවර සිතාගනු නොහැකිව වටපිට බැලුවේය . දෑස් පොඩි කළේය .

" තේ බොන්න . . පාරමී හිනැහුනාය .

නාරද යමක් මතක් වී තම දුරකතනය කොහේදැයි විපරම් කළේය් .
" ෆෝන් එක වැටෙන්න ගියා . මම එහා පැත්තෙන් තිබ්බා . නාරදට දෙලෝ රත්විය . ෆොටෝ එක දැක්කාවත්ද . නමුත් ඒ බවක් පෙනෙන්නට නැත . නාරද ද කිසිදු වෙනසක් නොපෙන්වීමට වගබලාගත්තේය . නාරද තේක බී අවසන් වනතුරු පාරමී ලගට වී සිටියාය .

" මේ තේ ඔක්කොම බොන්න ඕනද ? " නාරද පාරමී දෙස බලා විමසුවේය .

" ඇයි . . රස නැත්ද . "

" නෑ රසයි . . . වැඩියි . මෙච්චර බොන්න බෑ . "

" බීලා ඉතුරුකරන්න . " පාරමී නාරද දෙස බලා කීවාය .

නාරද  උඩට කිසිවක් ඇද නොසිටි නිසාවෙන් සිතට අපහසුවක් දණුනි . ඔහු තේකෙන් තුන්කාලක් පමණ බී ඉතිරිය පාරමී අත තැබුවේය .

" තෑන්ක් යූ . . " කෝප්පය අතට ගත් පාරමී කාමරයෙන් එළියට ගියාය .

තේක ගෙනාවට මමනේ තෑන්ක්ස් කරන්න ඕන . ඒත් මෙයානේ තෑන්ක්ස් කළේ . නාරද සිතුවේය .

මේරි අම්මා පෙනෙන්නට නැත . පාරමී කෝප්පයේ ඉතිරි තේ ටික සෙමින් තොලගෑවාය . පාරමීට සිහින් සිනාවක් නැගුනි . සිත සීතලවීගෙන යයි . පාරමී කිචන් එකට ගියාය .

" මොකද පුංචි බේබි කෝප්පයත් අතේ තියාගෙන කල්පනා කරන්නේ . "

" මුකුත් නෑ මේරි අම්මේ . "  පාරමී කෝප්පය සෝදා සෙමින් සාලය දෙසට පියමැන්නාය .

තව ඩිංගෙන් අතේ මාට්ටු . පාරමී සිතූ මුත් මේරි අම්මා සියල්ල බලා සිටි බවක් ඕ නොදත්තාය .

ඉක්මනින් ලෑස්ති වී තුන් දෙනාම රෝහල වෙත ගියෝය . ඔවුන් දසනායකගේ කාමරයට ඇතුලු වන විට ඔහු නින්දේ පසුවුණි

" උදේ නැගිට්ටා . මිස්වත් ඇහුවා . බේත් දුන්නාම ආයෙමත් නිදාගත්තා . තව ටිකකින් නැගිටියි . "  නර්ස් කෙනෙක් ඔවුනට පැවසුවාය  .

තවත් පැය කාලක් පමණ ඔහු නින්දේ පසුවන්නට ඇත . ඔහු අවදි වී වටපිට බැලුවේය . පාරමීත් නාරදත් තමන් දෙස බලා උන්නේය . මේරි අම්මාද  පසෙකට වී උන්නාය .

" තාත්තේ . කොහොමද දැං  . . " පාරමී හිස අතගාමින් විමසුවාය .

" දැං හොදයි දූ . . . " දසනායක දියනියගේ කදුළු පුරෝගත් දෑස් දෙස බලමින් පැවසුවේය .

" අපි ගොඩාක් බයවුණා . තාත්තිට මොකද වුණේ . . "
" මට මොකද වුණේ කියල එච්චර දැණුනේ නෑ දූ . . . " දසනායක නාරද දෙස බලමින් කීවේය .
" දැං ඕවා ගැන නොහිතා ටිකක් රෙස්ට් කරන්න සර් . . . සේරම හරි යයි . "
                               

. . . මතු සම්බන්ධයි . . .


෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴

No comments:

Post a Comment

ඔබේ අදහස් දිරියක් මට . . .