නසරූදින්ගේ කවට . . .
නසරුදින් බොහෝ කලකට පෙර මැද පෙරදිග වසන ලැදැයි සැලකෙන පුද්ගලයෙකි. ඔහු මෙළොව එළිය දුටුවේ තුර්කියෙහි එස්කිෂර් නැමති ග්‍රාමයේ යැයි ප්‍රකටය. මුස්ලිම් පූජකයන් අතර උපදේශ කතාවන් ලෙසින් මේ කවටයාගේ කියුම් අදටත් භාවිතාවේ.
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
කථා . . .
දිනක් නසරුදීන්ගේ නිවසෙහි සාදයක් තිබුණා. එදා කෑමට ඔහු සිය බිරිඳ අතට මස් තොගයක් ගෙනත් දුන්නා. ඉවුවට පස්සේ මස් වලින් මොන තරම් රස පුසුඹක් හැමුවද කිව්වොත් නසරුදීන්ගේ බිරිඳ මස් හට්ටියම ගිල්ලා. මස් ටික බළලා ගිල දමලා කියලා ඈ නසරුදීන්ට ඇඟෙවුවා.
ගෙනාපු මස්වල බරට පඩියක් තරාදියට දාපු නසරුදීන් අනෙක් පැත්තට පූසව තියලා උගේ බර බැලුවා. දෙපැත්තේම බර එක සමාන විත්තිය දැක්ක නසරුදීන් ගෑනිගෙන් මෙහෙම ඇහුවා.
" මේ අහපන් යෝදියේ ! මූ බළලා නං කෝ මස් ? මූ මස් නං කෝ බළලා. "
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
නසරුදීන්ගෙන් දවසක් මිතුරෙකු වයස විමසුවා.
" හතළිහයි "
" ඇයි ඕයි. මීට අවුරුදු දෙකකට ඉස්සරදීත් තමුසෙට හතළිහයිනේ ? "
" ඔවු , ඔවු . . මගේ නෑනේ ඔය වචන දෙකක් . . "
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
" දවසක් මම කාන්තාරේදී මිනී මස් කන මහ නපුරු මිනිස්සු රංචුවකට දුවන්න වැඩක් දුන්නා . . " යි, නසරුදීන් පාරම් බෑවේය.
" ඇත්ත කියනවා නසරුදීන්. තමුසේ කොහොමද එච්චර වැඩක් කළේ. "
" මුලින්ම මම දුවන්න පටන් ගත්තා. ඒක දැක්ක උන් මං පස්සේ පන්නන්න පටන්ගත්තා. "
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
" අහසේ හඳ තිබුණේ නැතිනම් අපි ඉඳලා ඉවරයි. "
" ඒ මොකද නසරුදීන් . . ? "
" ඇයි මෝඩයෝ. දවාලට කොච්චර එළිය තිබුණත් හඳ නැති දාට රෑ පාරක් තොටක් හොයාගන්නවත් පුළුවන්ද . . . ? "
උපුටා ගැන්ම - ප්‍රදීපා සඟරාව ( 1984 - පෙබරවාරි )
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
කථා . . .
දිනක් නසරුදීන්ගේ නිවසෙහි සාදයක් තිබුණා. එදා කෑමට ඔහු සිය බිරිඳ අතට මස් තොගයක් ගෙනත් දුන්නා. ඉවුවට පස්සේ මස් වලින් මොන තරම් රස පුසුඹක් හැමුවද කිව්වොත් නසරුදීන්ගේ බිරිඳ මස් හට්ටියම ගිල්ලා. මස් ටික බළලා ගිල දමලා කියලා ඈ නසරුදීන්ට ඇඟෙවුවා.
ගෙනාපු මස්වල බරට පඩියක් තරාදියට දාපු නසරුදීන් අනෙක් පැත්තට පූසව තියලා උගේ බර බැලුවා. දෙපැත්තේම බර එක සමාන විත්තිය දැක්ක නසරුදීන් ගෑනිගෙන් මෙහෙම ඇහුවා.
" මේ අහපන් යෝදියේ ! මූ බළලා නං කෝ මස් ? මූ මස් නං කෝ බළලා. "
ගෙනාපු මස්වල බරට පඩියක් තරාදියට දාපු නසරුදීන් අනෙක් පැත්තට පූසව තියලා උගේ බර බැලුවා. දෙපැත්තේම බර එක සමාන විත්තිය දැක්ක නසරුදීන් ගෑනිගෙන් මෙහෙම ඇහුවා.
" මේ අහපන් යෝදියේ ! මූ බළලා නං කෝ මස් ? මූ මස් නං කෝ බළලා. "
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
නසරුදීන්ගෙන් දවසක් මිතුරෙකු වයස විමසුවා.
" හතළිහයි "
" ඇයි ඕයි. මීට අවුරුදු දෙකකට ඉස්සරදීත් තමුසෙට හතළිහයිනේ ? "
" ඔවු , ඔවු . . මගේ නෑනේ ඔය වචන දෙකක් . . "
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
" දවසක් මම කාන්තාරේදී මිනී මස් කන මහ නපුරු මිනිස්සු රංචුවකට දුවන්න වැඩක් දුන්නා . . " යි, නසරුදීන් පාරම් බෑවේය.
" ඇත්ත කියනවා නසරුදීන්. තමුසේ කොහොමද එච්චර වැඩක් කළේ. "
" මුලින්ම මම දුවන්න පටන් ගත්තා. ඒක දැක්ක උන් මං පස්සේ පන්නන්න පටන්ගත්තා. "
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
" අහසේ හඳ තිබුණේ නැතිනම් අපි ඉඳලා ඉවරයි. "
" ඒ මොකද නසරුදීන් . . ? "
" ඇයි මෝඩයෝ. දවාලට කොච්චර එළිය තිබුණත් හඳ නැති දාට රෑ පාරක් තොටක් හොයාගන්නවත් පුළුවන්ද . . . ? "
උපුටා ගැන්ම - ප්‍රදීපා සඟරාව ( 1984 - පෙබරවාරි )
No comments:
Post a Comment
ඔබේ අදහස් දිරියක් මට . . .