" පියාපත් ලැබී " තවත් දිගහැරුමක් . ඔන්න කලින් කියවන්න බැරිවුණු කෙනෙකුට මෙතන ක්ලික් කරලා පහුගිය මතකය අලුත් කරගෙන එන්න පුළුවන් . කියවන්න " පියාපත් ලැබී " දැන් එතැන් සිට සහෲද ඔබ හමුවට
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
නාරද පාරමී යන දෙස ඔහේ බලාගෙන උන්නේය . මම කොහොමද අයිතිවාසිකම් කියන්නේ ඔයාට . මම කොහෙද ? ඔයා කොහෙද ? අපි අයිති ලෝක දෙක්කට පාරමී . මමත් ආසයි ඔයාව මගේ ලගට ගන්න . ඒත් මම දැං ඉන්නේ ලෝකයක් එක්ක සටන් කරන්න පුළුවන් වෙලාවක නෙමෙයි . මගේ අහිංසක අම්මා , ඉගෙන ගන්න නංගි , අනාගතයට අතවනන මගේ මල්ලි ඒ විතරක් ද මගේ ගැන විශ්වාසය තියලා තියෙන ඔයාගේ තාත්තා . මම කොහොමද මේ හැමෝටම අහක බලන්නේ . මම දන්නවා , මට තේරෙනවා ඔයා මගෙන් මොනවද ඉල්ලන්නේ කියලා. ඔයාගේ හැම බලාපොරොත්තුවක්ම නොතේරෙන මම මහා මෝඩයෙක් නෙමෙයි . ඒත් මම අසරණයි . අපි මේ ඉන්න විදියට ටිකක් ඉමු . ටිකක් ඈතින් . දැනට . . . අපි කාලයත් එක්ක පොරබදන්නැතුව ඉමු . දවසක ඔයාට තේරෙයි සමහර විට ඇයි මම එහෙම කලේ කියලා . එතකං අපි බලාන ඉමු . හ්ම් . . . නාරද හිතේ බර ඔක්කොම එකතුකරලා දිග හුස්මක් රෑ අහසට පාකරලා යැවුවා .
නාරද කාරය දසනායකගේ නිවසින් එළියට ගත්තේ පාරමී ගැන හැම හැගීමක්ම අතැරැ ' යි සිතුවත් නාරදට නොදැනීම සිත් වලින් ඔවුනොවුන්හා බැදි සිටියා .
වෙලාව රෑ නමය පසුවී ඇත . නාරද රිය ඔහේ පැදෙවුවා මිස ගෙදර යාමට ඔහුට සිත්නොදුන්නේය . පාර අයිනේ පෙට්ටි කඩයක් අසල නැවතුනු ඔහු ඉන් සිගරට්ටුවක් මිලට ගෙන දල්වා කාරයටම හේත්තු වුණේය . ගස් අසඑන් සද රැස් යාන්තමට කාපට් පරට වැටී දිලිසෙයි . ඔහු එදෙස ඔහේ බලාන උන්නේය . පසුපසින් පැමිණි කිසිවෙක් ඔහ්ගේ උරහිසට තට්ටු කළේය .
" උඹ මේ වෙලේ මෙතන මොකද කරන්නේ . . "
අසිත නාරද දෙස බලාගෙන උන්නේ පුදුමයකින් මෙනි . නාරදගේ සිතට කිසිවක් කීමට එකවර සිතට ආවේ නැත .
" මම . . මේ . . . මේ . . . . ගෙදර යන ගමන් . පාරමීව බැස්සුවා . "
"මොකක් . . පාරමීව . උඹ පාරමී එක්ක කොහෙද ගියේ . . "
" නෑ නෑ . . මම මේ කිව්වේ පාරමීගේ තාත්තව ගෙදරට බස්සලා මම ගෙදර යන ගමන් කියලා . . "
" මොකද බං මේ පොලිසියෙන් දැකපු කසිප්පු කාරයා වගේ . උඹට මොකද උනේ . ඇත්ත කියපං . "
" නෑ බං . සිරාවට . . . "
" කෝ උඹේ ෆෝන් එක . ඕෆ් ද . . ? "
නාරද තම දුරකතනය අතටගෙන බැලුවේය .
" ඕෆ් වෙලා . . , බැට්‍රි බැහැලා වගේ . . ." නාරද අසිත දෙආ බැලුවේය .
" මොන රෙද්දක්ද බං . ඔය මගුල ඔන් එකේ තියාගනින්කෝ . මම උඹලගේ ගෙදරටත් ගියා . දැං වෙලාව කීයද බලපං . උඹ මිස්ටර් දසනායක ව බස්සලා තියෙන්නේ හතට විතර . මේ වෙනකං පාරවල් ගානේ යන්නැතුව ගෙදර යන්න එපෑ බං . මොකද්ද ප්‍රශ්ණේ . ඇත්ත කියපං . යකෝ ප්‍රශ්ණයක් ආවාම ඉබාගාතේ ගිහින් හරියන්නේ නෑ . . "
" මට මාව අමතක කරන්න ඕන අසිත . " නාරද බිම බලාගෙන කීවේය .
" එහෙනම් මේකයි අවුල . පාරමී නේද . . .?
නාරද බිම බලාගෙන සිටියේය . ඔහුට කිසිවක් කීමට තරම් හිතක් නොවීය . අසිත කෙතරම් විහිළු කළත් මේ ඒ සදහා වෙලාව නොවන බව තේරුම් ගත්තේය .
" අයියේ සිගරට් එකක් දෙන්න . . " නාරද පෙට්ටි කඩය දෙසට හැරුණේය .
" මට මේක හරියට කියපං . උඹ පාරමීට ආදරෙයිද . . ? "
" නෑ . . මම පාරමීට ආදරේ කරන්නේ නෑ බං . මට ඕන එයාව අමතක කරන්න . "
" ඈ බං වස්සෝ , දැං උඹේ හිතේ පාරමී නැත්තං මොන #@%$&*ක් ද බං අමතක කරන්න ඕන කියන්නේ . තොට පයිත්තියන්ද . මගෙං උඹ කුණුහරප අහගන්න එපා බං . ඇත්ත කියපං . උඹ පාරමීට ආදරෙයි ද නැත්ද . . .??"
. . . මතු සම්බන්ධයි . . .
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
No comments:
Post a Comment
ඔබේ අදහස් දිරියක් මට . . .